چگونگی تعیین داور در معاملات و قراردادهای ملکی

چگونگی تعیین داور در معاملات و قراردادهای ملکی

چگونگی تعیین داور در معاملات و قراردادهای ملکی در این نوشتار مورد بررسی قرار می گیرد. ترتیبات تعیین داور در همه قراردادها و معاملات شبیه به یکدیگر می باشد. تنها در مواردی که به اقتضای نوع و ماهیت قراردادها و یا بدلیل الزامات قانونی، ناگزیر به لحاظ ممنوعیت ها یا محدودیت های داوری باشیم تعیین داور، ویژگی پیدا خواهد کرد و در سایر موارد بین انواع معاملات در این خصوص تفاوتی وجود ندارد.

در هر صورت می‌توان گفت تعیین داور در اغلب موارد به یکی از اشکال زیر انجام می شود:

۱- طرفین معاملات و قراردادهای ملکی می‌توانند در مرحله انعقاد قرارداد با درج شرط داوری در ضمن قرارداد مستقیما اقدام به تعیین داور نمایند. تعیین داور در این مرحله بهتر است همراه با ذکر نام و مشخصات دقیق و کامل داور و اخذ قبولی او از طریق امضاء ذیل قرارداد باشد.

۲- تعیین داور می تواند در مرحله بروز اختلاف نیز صورت گیرد. در این مرحله طرفین اختلاف با توافق برای عدم رجوع به دادگاه،  ضمن آنکه موضوع اختلاف خویش را مشخص می نمایند برای حل آن مستقیما اقدام به تعیین داور می کنند.

۳- یکی دیگر از روش های تعیین داور برای حل اختلافات آن است که طرفین اختلاف او ضمن توافق برای حل مناظره از طریق داور، مستقیماً اقدام به تعیین داور نمی کنند بلکه انتخاب داور را به شخص دیگری (شخص ثالث) یا به شعبه خاصی از دادگاه های ایران محول می نماید. در این صورت شخصی که برای تعیین داور مشخص شده است (در فرهنگ و مفاهیم داوری به این شخص مقام ناصب گفته می شود ) در هنگام بروز اختلاف به درخواست طرفین یا یکی از آنها اقدام به تعیین داور خواهد نمود.

۴- یکی دیگر از روشهای تعیین داور برای حل اختلاف آن است که طرفین بر ارجاع اختلاف به داوری توافق می کنند اما شخص داور را تعیین نمی کنند و این مسئله را به زمان بروز اختلاف محول می نمایند.

این روش که یکی از بدترین شیوه های درج شرط داوری در قراردادها است که البته فراوانی بسیاری هم دارد و در اغلب موارد سبب می شود که طرفین نه تنها به اهداف و نیات خود از درج شرط داوری در قرارداد و معامله که همان سرعت رسیدگی و کاهش هزینه و سهولت حل مسئله است دست پیدا نکنند بلکه دچار یک فرایند پرهزینه و پیچیده و وقت گیر شوند.

اگر طرفین در زمان بروز اختلاف برای تعیین داور توافق داشته باشند:

در این حالت طبیعتا برای تعیین داور اقدام می نمایند و داوری ،در مسیر صحیح خود قرار می گیرد.

اگر طرفین برای تعیین داور در زمان بروز اختلاف توافق نکنند:

اما اگر برای تعیین داور در زمان بروز اختلاف توافق نکنند هرکدام از طرفین که مایل به پیشبرد داوری برای حل اختلاف باشد ناچار خواهد بود برابر ماده ۴۵۹ و ۴۶۰ قانون آیین دادرسی دادگاه عمومی و انقلاب در امور مدنی با رعایت ترتیبات و تشریفات خاصی اقدام به ابلاغ اظهارنامه رسمی به طرف دیگر بنماید و همراه با معرفی داوری مورد نظر خود از طرف مقابل بخواهد که برای تراضی به داور تعیین شده یا تعیین داور اختصاصی ظرف ۱۰ روز از ابلاغ اظهارنامه اقدام نماید.

در صورتی که طرف مقابل ظرف مهلت به اظهار نامه ابلاغی پاسخ ندهد یا اقدامی برای تعیین داور اختصاصی یا تراضی به داور معرفی‌شده نکند طرف دیگر می تواند با تقدیم دادخواست به دادگاه صالح خواستار تعیین داور گردد.

 توصیه می شود جهت رفع هرگونه ابهام یا سوالات تخصصی خود در خصوص چگونگی تعیین داور در معاملات و قراردادهای ملکی و مرجع داوری، با مشاوران و داوران متخصص ما در ایران داوری به صورت آنلاین و حضوری در ارتباط باشید.

ترجمه مطلب به زبان‌های دیگر:

• تلفن تماس برای دریافت مشاوره و خدمات داوری: 02188321088 و 02188323279
• تلفن همراه برای طرح درخواست مشاوره و خدمات داوری: 09123836621 و 09122985077
• ایمیل برای طرح سوالات و درخواست ها و ارسال مدارک: irandavary@gmail.com
• تلفن همراه برای ثبت نام در دوره های آموزش داوری: 09059298683