/ 14 مهر 1398 / بدون دیدگاه / در یادداشت‌ها / توسط صادق رئیسی‌کیا

داوری شرکت ها در روابط و اختلافات تجاری

شاید در نگاه نخست، داوری شرکت ها در روابط و اختلافات تجاری، امری ساده و پسندیده به نظر برسد.

اما حقیقت این است که این مسأله چندان هم ساده و بی گفتگو نیست.

در این نوشتار به بخشی از نکات و مسائل مرتبط به داوری شرکت ها در روابط و اختلافات تجاری می پردازم.

اهلیت شرکت ها برای داوری

اهلیت داور برای داوری یک مسأله اساسی است. اهلیت عام اشخاص حقیقی برای داوری با حیات و بلوغ آنان و اهلیت خاص اشخاص حقیقی در زمینه داوری با نگاهی به تصریحات قانونی درباره ممنوعیت ها و محدودیت های آن از طریق قانون یا قرارداد و شرط داوری، احراز می گردد.

درباره اهلیت اشخاص حقوقی و شرکت ها برای داوری، موضوع تا حدودی متفاوت است.

اهلیت شرکت ها برای داوری را باید بر اساس موضوع فعالیت آنها مبتنی بر موارد مندرج در اساسنامه آنان مورد توجه قرار داد.

اگر تصدی به داوری در اساسنامه یک شرکت، پیش بینی نشده باشد بدیهی است که این مسأله در روابط بین شرکا با مدیران شرکت و در روابط بین مدیران شرکت مفهوم و تاثیر و مسئولیت های خاص خود را خواهد داشت.

مسئولیت مدیران شرکت ها

بدیهی است مدیران شرکتی که در اساسنامه آن داوری به عنوان یک موضوع فعالیت، پیش‌بینی نشده است ،اگر شرکت را به عنوان داور، درگیر داوری در اختلافات و دعاوی اشخاص نمایند در قبال سهامداران و شرکای شرکت برای انجام فعالیتی که خارج از موضوع فعالیت و اهلیت شرکت بوده است مسئولیت شخصی (مسئولیت مدیران شرکتها) خواهند داشت (به ویژه اگر این اقدام آنان منجر به تحمیل هزینه یا خسارت یا ایجاد مسئولیت‌هایی همانند تقصیر داور نیز شده باشد)

بعلاوه شرکت های تجاری اصولاً باید به فعالیت‌های تجاری بپردازند و فعالیت های غیر تجاری از جمله داوری نباید موضوع فعالیت و عملیات اصلی آنان قرار گیرد.

بدیهی است که داوری، یک عمل تجاری، قلمداد نمی شود و تصدی بازرگان و تجار به آن نباید تبدیل به یک فعالیت مستمر و اصلی شود.

اهمیت تصریح به داوری در اساسنامه شرکت ها

به نظر اینجانب داوری شرکت های تجاری در اختلافات بین اشخاص، اگر در موضوع اساسنامه آنها تصریح نشده باشد حتی به صورت موردی و غیرحرفه‌ای هم می تواند با ایراد عدم صلاحیت و فقدان اهلیت برای داور، روبرو شود و سبب ایجاد مسئولیت مدنی برای مدیران در قبال سهامداران و شرکای شرکت و دیگر اشخاص ذیربط گردد.

بنابراین توصیه می شود اگر در اساسنامه شرکت، انجام داوری در ردیف موضوع فعالیت های شرکت قرار نگرفته است مدیران شرکت در قبول و انجام داوری بوسیله شرکت، جانب احتیاط و دقت را نگه دارند.

این بحث را البته نباید با مساله داوری در شرکت‌های تجاری، اشتباه گرفت.

در اساسنامه شرکتهای تجاری نیز می‌توان شرط داوری گذاشت و اختلافات بین شرکا و سهامداران و مدیران شرکت را تا جایی که مغایر با مقررات آمره نباشد از طریق داوری، حل و فصل نمود.

در نوشتار های بعدی نکات و مباحث بیشتری را درباره داوری شرکت ها و همچنین داوری در شرکت ها تقدیم بازدیدکنندگان سایت ایران داوری خواهم نمود.

ایران داوری مرکز تخصصی داوری در ایران است که با حضور مشاوران و داوران مجرب در تمامی موضوعات حقوقی ،آماده پاسخگویی به سوالات تخصصی شما در خصوص داوری شرکت های قانون تجارت و قبول داوری در موضوعات اختلافی شما می باشد.

ترجمه مطلب به زبان‌های دیگر: