/ 22 اردیبهشت 1396 / بدون دیدگاه / در یادداشت‌ها / توسط محمدرضا یوسف بیگی

تاثیر اقاله قرارداد بر داوری

تاثیر اقاله قرارداد بر داوری و به عبارتی تکلیف شرط داوری در صورت اقاله قرارداد اصلی در این نوشتار بررسی می گردد. هرگاه، طرفین قرارداد توافق نمایند که اصل قرارداد را لغو (اقاله) نمایند آیا طرفین قراردادی که حالا دیگر، لغو (اقاله) شده با وجود شرط داوری مندرج در آن قرارداد می توانند جهت مطالبات احتمالی و هرگونه اختلافی که درباره آن قرارداد به وجود آمده (بعد از اقاله قرارداد) به داوری رجوع نمایند؟

به طور کلی در مورد رابطه قرارداد اصلی و داوری دو نظریه اصلی وجود دارد که در این نوشتار کوتاه به بیان هر دو نظریه می پردازم

نظریه اول عدم استقلال شرط داوری :

با عنایت به اینکه اصل قرارداد تنظیمی فی مابین طرفین اقاله گردیده است و با انحلال قرارداد در راستای اقاله به عمل آمده، اصل قرارداد از بین رفته است و به تبع آن، تکلیف شرط داوری در صورت اقاله قرارداد اصلی و رابطه قرارداد اصلی و داوری نیز روشن شده است.

در این فرض، شرط داوری نیز از بین رفته و اعتبار خود را از دست داده است.

بنابراین؛ موجبی برای رجوع طرفین قرارداد لغو شده به داوری وجود ندارد و طرفین آن قرارداد، تکلیفی به پیروی از شرط داوری که فاقد اعتبار شده ندارند و در نتیجه مکلف به رجوع به داوری نمی باشند.

رفع اختلاف و منازعه راجع به این گونه قراردادها اگر بنا به توافق بعدی طرفین، به داوری ارجاع نشود بایستی با طرح دعوی در دادگاه، دنبال شود.

این نظریه طرفداران کمتری دارد و رو به افول است.

نظریه دوم استقلال شرط داوری :

نظریه دوم که طرفداران بیشتری دارد و رونق و اعتبار بیشتری نزد جامعه حقوقی ایران و جهان پیدا کرده است بیان می دارد شرط داوری در قراردادها مستقل از قرارداد اصلی به شمار می رود.

بنابراین حتی در فرضی که قرارداد اصلی، اقاله گردد شرط داوری به عنوان یک توافق مستقل که ناشی از اراده و قصد مستقلی بوده است باقی می ماند مگر اینکه طرفین قرارداد بر اقاله داوری نیز تصریح کرده باشند.

ایران داوری با حضور مشاوران و داوران مجرب و متخصص در حوزه داوری آماده ارائه خدمات خود در جهت رفع ابهامات و سئوالات شما در خصوص تاثیر اقاله قرارداد بر داوری و سایر موضوعات حقوقی می باشد.

ترجمه مطلب به زبان‌های دیگر: